قيامت

قيامت
محمدبن سيرين گويد: اگر بيند قيامت برخاسته بود، دليل كه در آن ديار، حق تعالي عدل بگستراند. اگر مردم آن ديار ظالم باشند، دليل كه حق تعالي ايشان را به بلائي مبتلا گرداند. اگر مظلوم باشند، دليل كه بر ظالمان نصرت يابند. ابراهيم كرماني گويد: اگر بيند علامتي از علامات ظاهر شد، چنانكه آفتاب از مغرب پيدا شد، يا دجال يا يأجوج و مأجوج پديد آمدند، دليل كه به توبه بازگرداند. اگر بيند گورها بشكافت و مردگان برآمدند، دليل كه بر دشمنان ظفر يابد. اگر ديد كه در شمارگاه بود، دليل غفلت بود. اگر در خواب بيند كه شمار با وي مي كردند، دليل زيان بود. اگر درخواب بيند كه كردار او را بسنجيدند و نيكي بيشتر آمد، دليل كه سرانجام كار او نيك بود. اگر بدي او بيشتر آمد، دليل كه سرانجام كار او بد بود. اگر بيند كه نامه اعمال بدست او دادند و گفتند بخوان، اگر بيننده مصلح بود كارش نيكو شود. اگر مفسد بود، كارش بد بود. اگر بيند بر صراط ايستاده بود، دليل بر راه راست است. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: ديدن قيامت درخواب بر چهار وجه است اهل صلاح را. اول: رستگاري. دوم: فرج ازغم. سوم: ظفريافتن بر دشمن. چهارم: اقبال و خاتمت با سعادت. اما اهل فساد راتاويلش به خلاف اين است.