دوزخ

دوزخ
محمدبن سيرين گويد:
اگر كسي بيند در دوزخ شد و بيرون نيامد، دليل كند كه عاصي و بدكار است و توبه بايد كند و به سوي حق تعالي بازگردد، زيرا اجلش نزديك است. اگر توبه نكند، بيم آن باشد كه به كافري بميرد. اگر بيند دوزخ را و از آن رنجي و گزندي به تن او نرسيد، دليل كه در رنج و غم دنيا گرفتار شود وبه آخر سلامتي يابد. اگر بيند در دوزخ رفت و ندانست كي بدانجا رفت، پيوسته در جهان مدبر و مخذول و تنگ روزي باشد. اگر بيند كه طعام و شراب آنجا مي خورد و در آتش مي سوخت، دليل كه در جهان كردار بد مي كند و در آخرت بلاي او بود. اگر بيند فرشته موي پيشاني وي بگرفت و به دوزخ رفت، دليل كه به گناه كردن بميرد. اگر بيند از غذاي دورخ چيزي بخورد، مانند زقوم، دليل است كه به علم باطل و مجهول مشغول شود، كه آن علم وبال او بود، يا خون ناحق كند. اگر بيند شمشير كشيد و به دوزخ رفت، دليل كه سخن فحش و منكر گويد. اگر بيند آتش دوزخ همي خورد، دليل است كه مال يتيمان خورد. اگر بيند كه آتش نزديك دوزخ مي افروخت، دليل كه او را كاري صعب پيش آيد، از جهت پادشاهي.

جابر مغربي گويد:
اگر بيند او را كشان كشان به دوزخ بردند، دليل كه عاقبت او به كفر كشد. اگر بيند بانگ آتش دوزخ مي شنيد دليل كه هيبت و سياست پادشاه بدو رسد. اگر بيند كه در نزديك دوزخ قرار گرفت دليل كه جهان بر وي دشوار شود.

حضرت امام جعفر صادق فرمايد:
ديدن دوزخ به خواب شش وجه است.
اول: خشم گرفتن خداي تعالي بر وي.
دوم: مبتلا شدن به گناه.
سوم: جور سلطان ستمگر( ستم پادشاه ستمگر).
چهارم: رنج و مصيبت.
پنجم: خذلان( خوارى و درماندگى).
ششم: مال يتيمان و ربا خوردن.

يوسف نبي عليه السلام گويد:
ديدن دوزخ از گناه توبه کند