خلقان

خلقان
را به تازي جامه كهنه گويند و پوشيدن آن درخواب غم و اندوه است و درويشي كه بر مردم دير بماند. محمدبن سيرين گويد: اگر بيند كه جامه خلقان از تن خود بيرون آورد، دليل كه غم و درويشي از او دور شود، چيزهاي نو ديدن همه نيكوست، مگر موزه كهنه كه بهتر از نو بود. ابراهيم كرماني گويد: اگر كسي بيند كه خلقان فروشي مي كند، بد بود و تجارت كردن جامه كهنه بد است، خاصه كه چرك و دريده بود. اگر جامه نو خريد و فروش كند نكوست و تجارت آن خير و منفعت بود. اسماعيل بن اشعث و ابراهيم كرماني گويند: جامه كهن فروختن نيك ا